Pomnik Wdzięczności – Trzech Krzyży w Radomyśli
Pomnik przedstawiający trzy krzyże został odsłonięty 15 czerwca 2008 r. Monument upamiętnia rocznice związane z historycznymi wydarzeniami ostatniego wieku: 30-lecie wyboru na Stolicę Piotrową Jana Pawła II, 90. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości i 80. rocznicę powstania Ochotniczej Straży Pożarnej w Radomyśli. Inicjatorami budowy pomnika byli Jadwiga i Jerzy Orzyłowscy. Jego konstrukcja powstała w rodzinnej firmie ,,Kolt – Metal”, a autorem projektu jest arch. Henryk Kosieradzki z Siedlec. 26 kwietnia 2015 r. w tym miejscu odsłonięte zostały tablice pamiątkowe poświęcone trzem wielkim Polakom: św. Janowi Pawłowi II, Słudze Bożemu kard. Stefanowi Wyszyńskiemu i bł. ks. Jerzemu Popiełuszce. W miejscu centralnym pomnika umieszczono urnę z ziemią z miejsc uświęconych krwią Polaków.
Pomnik został postawiony w miejscu, gdzie kiedyś było skrzyżowanie dróg. Zdjęcie z początku XX wieku pokazuje, że był tu drewniany krzyż z okalającym go płotkiem ze sztachet, stojący na niewielkim wzgórku porośniętym trawą. Gdyby można było sprawić, żeby to miejsce „przemówiło”, poznalibyśmy zapewne wiele faktów z historii wsi. Tylko jednak ludzie zaświadczyć mogą o historii tego miejsca i ich opowieści sięgające w czas przeszły nie dalej niż 100 lat. Było to miejsce świadkiem wszystkich przejawów życia mieszkańców, które wiązały się z przemieszczaniem ludzi poza wioskę. Tędy przejeżdżały bryczki właścicieli wsi i furki ich poddanych. Tu oczekiwali na podwodę rekruci idący na wieloletnią służbę do carskiego wojska. Tędy wieziono zmarłych do Zbuczyna i spieszono do kościoła. Tutaj w latach 30. XX wieku wzniesiono remizę, która przez kilka lat była wiejską kaplicą. Krzyż z tego rozstaju widział carskich urzędników i wojskowych, policjantów, hitlerowskich żandarmów i przemykających nocą partyzantów. Tu swoje ćwiczenia przeprowadzali strażacy, śpiewając w niedzielne ranki piękną piosenkę „Gdzie się podziały te cudne wieczory”. Podczas wiejskich potańcówek na tym skrawku trawy przesiadywali chłopcy ze swoimi dziewczynami, a dzieciaki podsłuchiwały o czym szepcą zakochane pary. Tutaj budowano polowy ołtarz na poświęcenie pól. W latach 50. ubiegłego wieku krzyż przeniesiono na obrzeże drogi, a trójkąt trawy był miejscem przystanku dla fur i bydła. Przebudowa drogi i asfalt położony przy końcu XX wieku zmienił układ dróg w tym miejscu, znikł trawiasty pagórek, puste miejsce czekało aż do roku 2008, kiedy stanął tu nowy krzyż, a właściwie trzy krzyże splecione ze sobą jak ręce trzech osób w wymownym uścisku”.
Tak o idei budowy pomnika mówi Jerzy Orzyłowski:
„Kiedy po remoncie drogi, patrzyłem na pusty placyk, pomyślałem żeby krzyż przywrócić temu miejscu. Pretekstem były zbliżające się w 2008 roku obchody 80. rocznicy powstania radomyskiej ochotniczej straży pożarnej. Wtedy postanowiłem podjąć starania o posadowienie w tym miejscu krzyża. A, że czasy były ciekawe i obfitujące w ważne dla Polski i świata wydarzenia, powstał zamiar zbudowania Pomnika Wdzięczności, nie tylko upamiętniającego radomyską straż, ale i osobę papieża Polaka i rocznicę odzyskania niepodległego bytu naszej Ojczyzny. Napotkałem dla swego pomysłu życzliwych sprawie mieszkańców wsi, moich znajomych, kolegów i krewnych. Tym sposobem zamysł został zrealizowany i w czerwcu 2008 roku odbyło się uroczyste poświęcenie Krzyża – pomnika. W latach następnych nastąpiły wydarzenia które postanowiłem uczcić. W 2010 roku 70. rocznica mordu katyńskiego oraz tragiczny lot delegacji państwowej do Smoleńska pod przewodnictwem Pana Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Uczestnicy Międzynarodowego Motocyklowego Rajdu Katyńskiego przywieźli mi ziemię z Katynia i Smoleńska. Przywieźli również ziemię z grobu naszych męczenników z Pratulina. Złożyłem również ziemię z Ossowa miejsca bitwy w 1920 roku, która ocaliła Polskę i Europę przed bolszewizmem. Również przywiozłem kamienie z miejsc urodzin: świętego Jana Pawła II, błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki oraz Sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego, którzy swoim życiem wskazali nam drogę do wolności. Dzisiaj Pomnik Wdzięczności jest wreszcie w pełni kompletny, zgodny z moimi planami”.
