WIŚNIEW

Sołtys, Przewodniczący Rady Sołeckiej:
- Fronczek Marta

Rada Sołecka:
- Adamczyk Jan
- Cieślik Adam
- Jurzyk Wojciech
- Kaczorek Iwona
- Szewczyk Mariola
- Szewczyk Teresa
 
Liczba mieszkańców: 896 osób (na dzień 31.12.2019r.)
 
Położenie wsi
Wiśniew jest miejscowością gminną, położoną we wschodniej części Województwa Mazowieckiego. Odległość Wiśniewa od siedziby władz województwa - Warszawy wynosi ok. 100 km,, od Starostwa Powiatowego w Siedlcach - 12 km. Zajmuje obszar 890,69 ha, co stanowi 7,1% powierzchni gminy.
Pod względem geograficznym wieś położona jest w południowej części mezoregionu Wysoczyzny Siedleckiej należącej do makroregionu Niziny Południowo - Podlaskiej. Współczesna rzeźba terenu ukształtowana została w wyniku działalności czynników rzeźbotwórczych w okresie zlodowaceń. Na przeważającej części terenu występuje wysoczyzną polodowcowa.
Część terenu Gminy Wiśniew leży w granicach Siedlecko-Węgrowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Gmina graniczy również z Łukowskim Obszarem Chronionego Krajobrazu.

Rys historyczny
W miejscu, gdzie obecnie znajduje się główna ulica wsi, osiem wieków temu biegła droga przez bór. Prowadziła ona od grodu Łuków do niewielkiego gródka Siedlce.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z czasów panowania Kazimierza Wielkiego. Jego polityka porozumienia z Litwą zapewniła na tych peryferyjnych wówczas terenach spokój.
Z wcześniejszych wzmianek można wyczytać, że nie były to tereny łatwe do zasiedlenia.
Źródła podają dwie wersje pochodzenia nazwy wsi. Jedne z nich podają że pochodzi ona od wiśni - drzewa do dzisiaj chętnie sadzonego przez mieszkańców. Zaś inne, że pierwotna nazwa wsi - Wiszniów pochodzi od Wisza, prawdopodobnie zasadźcy i pierwszego sołtysa.
Tereny ówczesnej wsi należały do panującego króla. Wyszukano zasadźcę, który przeprowadził zasiedlenie zostając pierwszym sołtysem. Na miejsce osady wybrano teren przy drodze oraz w pobliżu rzeki dostarczającej wodę niezbędną w gospodarstwach. Miejsce to nazywano Starym Wiśniewem. W miejscu tym istniał dwór.
Ogromny obszar pierwotnej puszczy sprzyjał zakładaniu pasiek. Pierwsi mieszkańcy zajmowali się również wytopem żelaza. Uprawiano żyto, owies i proso. Poważne uzupełnienie stanowiły ryby łowione w licznych stawach i rzeczkach.
Wiek XVI przyniósł reformę wsi polegającą na tworzeniu folwarku. Na rzekach budowano młyny wodne.
Rozwijające się Siedlce coraz częściej zamiast Łukowa stawały się miejscem sprzedaży plonów.
Źródła podają że w czasie I Rzeczpospolitej odbył się na terenie wsi przegląd wojsk, którego miał dokonać Tadeusz Kościuszko - 29.09.1794 r.
Od początków XIX wieku we wsi działały: zarząd gminy, posterunek żandarmerii, szkoła (koniec XIX w.) i sąd. Ten ostatni zlikwidowano w latach 20-tych ubiegłego wieku. Również wtedy powstał drewniany kościółek.
Podczas II wojny światowej doszło do prób pacyfikacji wsi. Znajdujący się obecnie przy szosie pomnik - czołg upamiętnia wyzwolenie wsi.