KSIĘGA PAPIESKA

KSIĘGA PAPIESKA. Poświęcona jest upamiętnieniu pobytu Ojca Świętego - Jana Pawła II w Diecezji Siedleckiej 10 czerwca 1999 r. Ideą tej inwestycji było umieszczenie formy księgi z płyty kamiennej na granitowym postumencie, którego pulpit jest nachylony pod kątem 20° w stosunku do poziomu przylegającej posadzki placu. Kąt 20° symbolizuje rok urodzenia Papieża – Polaka (1920).
Kontynuacją formy postumentu (pod kątem 13° nachylenia) jest przesunięta w prawo część z napisem informującym, jakie wydarzenie upamiętnia taka forma przestrzenna, z cytatem z homilii Jana Pawła II wygłoszonej w Siedlcach 10.06.1999 r.:
„Niech krzyż, który swoimi ramionami łączy niebo z ziemią i ludzi między sobą, rozrasta się na naszej ziemi w wielkie drzewo przynoszące owoce zbawienia”.
Kąt 13° przywodzi na myśl dzień zamachu na papieża - 13 maja 1981 roku.
Taka forma pomnika skłania widza (uczestnika uroczystości lub osobę zwiedzającą) do pochylenia się (sylwetki lub głowy). Nawiązuje to do sytuacji w których papież pochylał się i miał zwyczaj całować ziemię, do której przybył z pielgrzymką.
Na stronicach księgi widnieje po lewej wizerunek Ojca świętego, a po prawej Jego słowa wygłoszone w czasie Mszy Św. odprawionej na lotnisku w Kielcach 3 czerwca 1991.  „…to jest moja matka, ta ziemia! To jest moja matka, ta Ojczyzna!”
Była to czwarta pielgrzymka Jana Pawła II i była wizytą w wolnej już Ojczyźnie. Papież trafił niejako w epicentrum dyskusji o kształcie przyszłej rzeczpospolitej - wielkiego, nawet brutalnego sporu o miejsce chrześcijaństwa w odbudowywanym państwie. Papież-Polak starał się przestrzec swoich rodaków przed absolutyzacją pojęcia wolności. Pamiętna homilia jeśli chodzi o jej treść, ale pamiętna również ze względu na formę jej przekazania. Wołanie Jana Pawła II, w przenośni i dosłownie, ukazało Jego wielką troskę o los naszej i Jego Ojczyzny:
„Nie można tutaj mówić o wolności człowieka, bo to jest wolność, która zniewala. Tak, trzeba wychowania do wolności, trzeba dojrzałej wolności. Tylko na takiej może się opierać społeczeństwo, naród, wszystkie dziedziny jego życia, ale nie można stwarzać fikcji wolności, która rzekomo człowieka wyzwala, a właściwie go zniewala i znieprawia…
… Może dlatego mówię tak, jak mówię, ponieważ to jest moja matka, ta ziemia! To jest moja matka, ta Ojczyzna!”