Archiwum kwiecień-czerwiec 2020
Wypalanie traw szkodzi - od lat alarmują ekolodzy, naukowcy, strażacy, a mimo to wiosną i jesienią każdego roku słyszymy o licznych pożarach łąk, pastwisk i nieużytków. Osoby wypalające trawy nie zdają sobie sprawy, że ich działanie może doprowadzić do gwałtownego pożaru, który przenosi się na lasy, zabudowania mieszkalne i gospodarcze.
Panuje mit, że wypalanie traw poprawi żyzność gleby i niszcząc chwasty zwiększy plon ziarna – nic bardziej mylnego. Wypalenie wierzchniej, najżyźniejszej próchniczej warstwy gleby pociąga za sobą obniżenie jej wartości użytkowej nawet na kilka lat. Wysoka temperatura niszczy roślinność, powoduje degradację gleby i stanowi poważne zagrożenie dla zwierząt i pożytecznych owadów: dżdżownic poprawiających strukturę gleby, mrówek regulujących populację szkodliwych owadów, biedronki wspomagające ludzi w walce z mszycami.
Wypalanie traw, poza tym że to niechlubna praktyka, jest również niedozwolone. W ustawie z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody wprowadzono zakaz wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. Za łamanie tego zakazu grożą sankcje karne w postaci grzywny albo aresztu. Ustawa o lasach zabrania wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych w lasach oraz na terenie do 100 m od granicy lasu. Zakaz wypalania traw jest również jednym z wymogów dobrej kultury rolnej. Ich przestrzeganie jest konieczne między innymi w ramach systemu dopłat bezpośrednich i stanowi jedną z tzw. zasad wzajemnej zgodności – katalogu wymogów i ograniczeń, jakim podlegają rolnicy korzystający z tych dopłat.
Aktualna susza sprzyja niekontrolowanym pożarom - uważajmy z ogniem i nie wypalajmy traw.
Więcej informacji na https://www.gdos.gov.pl.
Zdjęcie: OSP Wiśniew.
