NASZE ŚMIECI, NASZA SPRAWA

Archiwum kwiecień-czerwiec 2015

ICH MIŁOŚCIĄ BÓG I POLSKA

2015-04-29 Drukuj

1 2 3

26 kwietnia 2015 r. to kolejna data w dziejach Radomyśli, która zapisze się na kartach historii tej miejscowości. W miejscu, gdzie 15 czerwca 2008 roku został odsłonięty Pomnik Wdzięczności - Trzech Krzyży, teraz odsłonięte zostały tablice pamiątkowe poświęcone trzem wielkim Polakom: św. Janowi Pawłowi II, Słudze Bożemu kard. Stefanowi Wyszyńskiemu i bł. ks. Jerzemu Popiełuszce. W miejscu centralnym pomnika umieszczono urnę z ziemią z miejsc uświęconych krwią Polaków.

Uroczystość rozpoczęła się w kościele parafialnym, gdzie zgromadzeni najpierw wysłuchali wzruszającego koncertu pieśni patriotycznych w wykonaniu zespołu RADOŚĆ z Radomyśli, a następnie wzięli udział we Mszy św. której przewodniczył ks. Mieczysław Pociejuk – proboszcz parafii Radomyśl. Homilię wygłosił ks. Dariusz Stańczyk - do niedawna komendant Wileńskiego Hufca Maryi im. Pani Ostrobramskiej, a obecnie proboszcz parafii rzymskokatolickiej w Tobolsku na Syberii.

Po nabożeństwie, przybyli licznie goście oraz mieszkańcy Radomyśli - na czele z kompanią honorową 1 Warszawskiej Brygady Pancernej pod dowództwem por. Kamila Kopytowskiego, Orkiestrą Wojskową w Siedlcach, której kapelmistrzem jest por. Dariusz Kaczmarski i sztandarami WP, Zespołu Oświatowego w Radomyśl oraz OSP w Radomyśli - przeszli pod pomnik, gdzie rozpoczęły się główne uroczystości.

Po podniesieniu flagi państwowej na maszt oraz odśpiewaniu hymnu państwowego radny Rady Gminy Wiśniew Antoni Wiszniewski przedstawił historię miejsca, gdzie stoją obecnie trzy krzyże.

„Za trzy lata minie 600 lat od momentu, gdy Radomyśl została po raz pierwszy wymieniona w dostępnych dokumentach źródłowych. To piękny wiek. Już wtedy, w 1418 roku, były tu dwie niezależne wioski dwóch właścicieli ziemskich – Sędek i Radomyski. Zapewne było też to skrzyżowanie dróg, na którym obecnie stoimy.
Zdjęcie z początku XX wieku pokazuje, że był tu drewniany krzyż z okalającym go płotkiem ze sztachet, stojący na niewielkim wzgórku porośniętym trawą. Gdyby można było sprawić, żeby to miejsce „przemówiło”, poznalibyśmy zapewne wiele faktów z historii wsi. Tylko jednak ludzie zaświadczyć mogą o historii tego miejsca i ich opowieści sięgające w czas przeszły nie dalej niż 100 lat.
Było to miejsce świadkiem wszystkich przejawów życia mieszkańców, które wiązały się z przemieszczaniem ludzi poza wioskę. Tędy przejeżdżały bryczki właścicieli wsi i furki ich poddanych. Tu oczekiwali na podwodę rekruci idący na wieloletnią służbę do carskiego wojska. Tędy wieziono zmarłych do Zbuczyna i spieszono do kościoła. Tutaj w latach 30. XX wieku wzniesiono remizę, która przez kilka lat była wiejską kaplicą. Krzyż z tego rozstaju widział carskich urzędników i wojskowych, policjantów, hitlerowskich żandarmów i przemykających nocą partyzantów.
Tu swoje ćwiczenia przeprowadzali strażacy, śpiewając w niedzielne ranki piękną piosenkę „Gdzie się podziały te cudne wieczory”. Podczas wiejskich potańcówek na tym skrawku trawy przesiadywali chłopcy ze swoimi dziewczynami, a dzieciaki podsłuchiwały o czym szepcą zakochane pary. Tutaj budowano polowy ołtarz na poświęcenie pól.
W latach 50. ubiegłego wieku krzyż przeniesiono na obrzeże drogi, a trójkąt trawy był miejscem przystanku dla fur i bydła. Przebudowa drogi i asfalt położony przy końcu XX wieku zmienił układ dróg w tym miejscu, znikł trawiasty pagórek, puste miejsce czekało… aż do roku 2008, kiedy stanął tu nowy krzyż, a właściwie trzy krzyże splecione ze sobą jak ręce trzech osób w wymownym uścisku”.

Ideę powstania miejsca pamięci przedstawił zebranym jego pomysłodawca – Jerzy Orzyłowski.

„Na małym wzgórku wspaniały krzyż
Błękitem nieba urasta
Wyciąga ramiona poprzez chmury wzwyż
po złotych błądzi gwiazdach
Nad krzyżem w pełni lata
złoty snop słońca się pali
Z samego nieba pieśń skrzydlata
płynie ściszona po wichrowej fali
I nic tu ciszy gwarem miasta nie mąci
Las szumi, wiatr liście kołysze
I tylko czasem ptak tutaj zabłądzi
Skrzydłem uderzy o ciszę.

Ten wiersz przypomina mi zapamiętany z dzieciństwa prosty krzyż, stojący w tym miejscu. Kiedy po remoncie drogi, patrzyłem na pusty placyk, pomyślałem żeby krzyż przywrócić temu miejscu. Pretekstem były zbliżające się w 2008 roku obchody 80. rocznicy powstania radomyskiej ochotniczej straży pożarnej. Wtedy postanowiłem podjąć starania o posadowienie w tym miejscu krzyża. A, że czasy były ciekawe i obfitujące w ważne dla Polski i świata wydarzenia, powstał zamiar zbudowania Pomnika Wdzięczności, nie tylko upamiętniającego radomyską straż, ale i osobę papieża Polaka i rocznicę odzyskania niepodległego bytu naszej Ojczyzny. Napotkałem dla swego pomysłu życzliwych sprawie mieszkańców wsi, moich znajomych, kolegów i krewnych. Tym sposobem zamysł został zrealizowany i w czerwcu 2008 roku odbyło się uroczyste poświęcenie Krzyża – pomnika.
W latach następnych nastąpiły wydarzenia które postanowiłem uczcić. W 2010 roku 70. rocznica mordu katyńskiego oraz tragiczny lot delegacji państwowej do Smoleńska pod przewodnictwem Pana Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Uczestnicy Międzynarodowego Motocyklowego Rajdu Katyńskiego przywieźli mi ziemię z Katynia i Smoleńska. Przywieźli również ziemię z grobu naszych męczenników z Pratulina. Złożyłem również ziemię z Ossowa miejsca bitwy w 1920 roku, która ocaliła Polskę i Europę przed bolszewizmem.
Również przywiozłem kamienie z miejsc urodzin: świętego Jana Pawła II, błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki oraz Sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego, którzy swoim życiem wskazali nam drogę do wolności.
Dzisiaj Pomnik Wdzięczności jest wreszcie w pełni kompletny, zgodny z moimi planami. W tym drugim etapie jego wykończenia, zgodnie z pierwotnym zamysłem, również miałem wsparcie wielu osób, którym pragnę w tym miejscu wyrazić serdeczne podziękowania.
W dniu dzisiejszym stajemy tutaj w uroczystym zgromadzeniu, by w tym momencie uczcić wszystkich, którym jest on poświęcony. Jestem szczęśliwy, że udało się doprowadzić sprawę do finału, a społeczność wsi przy zaangażowaniu wielu jej mieszkańców otrzymuje symbol wszystkiego co dobre wydarzyło się we współczesnych czasach. W tym święcie radości wraz z nami Radomyślanami są liczni, znamienici goście, sponsorzy, pomocnicy, współpracownicy, pomysłodawcy i wykonawcy”. Dziękuję Wam wszystkim tradycyjnym Bóg zapłać!

Następnie prowadząca uroczystość, dyrektor ZO w Radomyśli - Beata Wiszniewska, poprosiła kombatantów: majora Tadeusza Sobieszaka, Stanisława Borkowskiego z Radomyśli i kapitana Ryszarda Chraniuka o odsłonięcie pamiątkowych tablic. Natomiast przedstawiciele sołectwa Radomyśl, na czele z sołtysem wsi Krzysztofem Jastrzębskim, zostali poproszeni o złożenie - poświęconej podczas Mszy św. - ziemi z miejsc walki i męczeństwa: Pratulina, Ossowa, Katynia i Smoleńska w specjalnej urnie z napisem „Bóg – Honor – Ojczyzna” umieszczonej w cokole pomnika.

Po przemówieniach zaproszonych gości, którzy podkreślali doniosłość uroczystości, por. Piotr Syczuk odczytał apel pamięci, w którym przywołano bohaterów walk o wolność Ojczyzny. Cześć ich pamięci uczczono salwą honorową, którą trzykrotnie oddali żołnierze kompanii honorowej.

Na zakończenie części oficjalnej przedstawiciele parlamentu, samorządu terytorialnego, Wojska Polskiego, Motocyklowego Międzynarodowego Rajdu Katyńskiego oraz przedstawiciele mieszkańców Radomyśli złożyli wiązanki kwiatów pod Pomnikiem Wdzięczności.

Obchody zakończyły się koncertem Orkiestry Wojskowej w Siedlcach pod dyrekcją tamburmajora orkiestry - st. chor. szt. Karola Czyżewskiego.

Na uroczystości obecni byli m.in.: posłowie na sejm RP - Krzysztof Tchórzewski i Krzysztof Borkowski, starosta siedlecki - Dariusz Stopa, wójt gminy Wiśniew - Krzysztof Kryszczuk, wójt gminy Łuków – Mariusz Osiak, przewodnicząca Rady Gminy Siedlce - Elżbieta Łęczycka, zastępca wójta gminy Wiśniew - Jan Romańczuk, sekretarz gminy Wiśniew – Ewa Wiśniewska, delegacja Motocyklowego Międzynarodowego Rajdu Katyńskiego z komandorem Wiktorem Węgrzynem, Dowódca Garnizonu Siedlce – ppłk Krzysztof Krawczyk, zastępca Komendanta WKU w Siedlcach - mjr Andrzej Kosieradzki, zastępca Komendanta Miejskiego Państwowej Straży Pożarnej w Siedlcach – mł. bryg. Waldemar Rostek, Szef Sekcji Rozpoznawczej 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego w Mińsku Mazowieckim - major Jacek Soćko oraz projektant pomnika „Trzech Krzyży” - arch. Henryk Kosieradzki.